Αμαν πχια

Περί της ελαττωματικής θεώρησης της σχέσης 
αιτίας-αποτελέσματος 

Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσεις να μιλήσεις μια ξένη γλώσσα αν δεν την ξέρεις.. 

                     Μωρέ τι μας λες, σιγά την εξυπνάδα. Κάτι μας είπες τώρα..

   Και όμως...Αυτή η αυτονόητη διατύπωση έχει πολύ βάθος. Δεν θα μπορέσεις όση καλή πρόθεση, όση καλή διάθεση και να έχεις -ή ενδεχομένως όσες γνώσεις και να έχεις-, να καταφέρεις να συζητήσεις για ένα θέμα με κάποιον που μιλάει άλλη γλώσσα. Όσο “μεράκι” και να έχεις, όσο ταλέντο και αν πιστεύεις ότι διαθέτεις, δεν θα μπορέσεις ποτέ να παίξεις σε μια μπάντα και να “επικοινωνήσεις” μουσικά με άλλους οργανοπαίχτες αν δεν ξέρεις να παίζεις μουσική. Αν δεν έχεις δηλαδή ρεαλιστικά και πρακτικά δουλέψει πάνω σε ότι όργανο έχεις επιλέξει. 

   Αυτές τις βασικές “αρχές λειτουργίας” τις έχουμε αποδεχθεί σαν αυτονόητες σε όλες τις δεξιότητες και δραστηριότητες. 

 Αφορμή για αυτές τις -κατά απόλυτη συμφωνία- σαχλές διατυπώσεις, είναι η διαπίστωση μου ότι οι καβαλιέροι στο tango, συνεχίζουν να έχουν αυταπάτες δεξιότητας. Και δεν εννοώ την δεξιότητα τους να χορέψουν ή να δημιουργήσουν σωστές κινησιολογικές αλληλουχίες ή να καθοδηγήσουν σωστά. Αυτό δεν το εξετάζω καν. 

Σχετικά με αυτό, είμαστε ΠΟΛΥ μακριά από το να κρίνουμε αν η τεχνική ή η μουσικότητα είναι σωστές. Για την ακρίβεια είμαστε τόσο μακριά από την τεχνική που ούτε την βλέπουμε ακόμα από εδώ.

 Έχουμε σοβαρότερο πρόβλημα στο πιάτο μας. Η βασική αυταπάτη που έχει η πλειοψηφία των καβαλιέρων είναι η ελαττωματική θεώρηση της σχέσης αιτίας-αποτελέσματος στην χορευτική τους συνύπαρξη με την παρτενέρ. Θεωρούν αυτονόητο πως εφόσον εκείνοι κάνουν το Α, οι κοπέλες απέναντι θα πρέπει να κάνουν το Β. 

Κύριοι,...(ξεκινάω με καλόπιασμα) 

 Αξιότιμοι καβαλιέροι.. Έχετε ήδη μπει σε μια τόσο δύσκολη, δημιουργική, μουσική κινησιολογική περιπέτεια. Σε μια ειδική μορφή τέχνης. Δεν είναι απλά ένας χορός. Κάνετε ήδη τόσο δύσκολα πράγματα...Προβλέπετε την πίστα. Τις αλλαγές της ροής. Παρακολουθείτε την μουσική. Την μουσική που παίζει αυτή την στιγμή, αλλά και το γενικότερο κάδρο του dj. Ποιο κομμάτι είναι τώρα, πότε κλείνει η τάντα κτλ. Σε όλα αυτά προστίθενται και άλλα.. Όπως πχ να αποφεύγετε τα γκαρσόνια στην πίστα. Ενα βασικό κομμάτι των δεξιοτήτων σας είναι να καταφέρνετε να είστε πάντα ευγενικοί και να βγάζετε τον εαυτό σας αλλά και την ντάμα σας από την δύσκολη θέση σε διάφορες συμπεριφοριακές καταστάσεις. 

  Πριν καν αναφερθώ σε κινήσεις και σε φιγούρες, το πιάτο σας είναι ήδη γεμάτο. Αυτός δεν είναι ένας βαρετός χορός, ούτε κάτι που το “ξεπετάς” σε λίγους μήνες. Μην ασχολείστε λοιπόν με το τι κάνει η ντάμα. Εκείνη έχει τα δικά της ζόρια. Τις δικές της εσωτερικές διεργασίες που εδώ δεν είναι η στιγμή να τις συγκρίνουμε με τις δικές σας.. 

  Με λίγα λόγια....Μην ασχολείστε με το τι κάνει, πως το κάνει. Κάνει ΟΤΙ καλύτερο μπορεί. Και αυτό αν θέλετε είναι και κατά την ταπεινή μου άποψη η πιο υπέροχη εικόνα που με συγκινεί ακόμα μετά από τόσα χρόνια. 

 Παρακαλώ ακολουθήστε τον συλλογισμό μου: 

Όταν κοιτάω την πίστα στην milonga, είναι ένας τέλειος τόπος. Δεν έχει σημασία αν είναι σε καμιά μυθική μητρόπολη του tango, ή κάποια παρακμιακή μηνιαία μιλονγκα της επαρχίας. Δεν έχει σημασία το επίπεδο και οι φιγούρες όσων χορεύουν. Ούτε καν το τι παίζει ο dj εκείνη την στιγμή. Αυτό που μου φέρνει βραχνάδα στο λαιμό, είναι η διαπίστωση ότι εκείνη την στιγμή, όλοι μπροστά μου κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. 

 Ίσως να μην είναι αρκετό. Μπορεί να μην μου αρέσει. Άλλη κουβέντα αυτή.

 Όμως κανείς από όσους έχει σηκωθεί και χορεύει, δεν προσπαθεί να κάνει κάτι λιγότερο από το καλύτερο. Όλοι προσπαθούν και πιστεύουν, πως αυτό που κάνουν εκείνη την στιγμή είναι το καλύτερο. Το καλύτερό τους. Και είναι ίσως η μοναδική στιγμή στον κόσμο μας, που μπορείς να δεις τόσους πολλούς, ταυτόχρονα, για 10 λεπτά, στα ίδια λίγα τετραγωνικά, να πασχίζουν να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. 

 Αφεθείτε στην ιερότητα αυτής της φευγαλέας στιγμής και απολαύστε την. 

 Μην σας απασχολεί τι θα κάνει και πως θα το κάνει η κοπέλα απέναντι σας.

 Και τώρα που σας γλυκόπιασα........ 

Δεν ξέρω με ποιο τρόπο, με ποια εκπαιδευτική μαεστρία, με ποιες λέξεις, με ποια ένεση τέλος πάντων, θα καταφέρω επιτέλους να πείσω μερικούς, πως : 

Δεν υπάρχει απολύτως καμιά περίπτωση να καταφέρετε να οδηγήσετε ποτέ μια ντάμα σε κάτι αν δεν το ξέρει ήδη. Οπότε χαλαρώστε.  Όσο καλά και αν ξέρετε εσείς να κάνετε το Α και το Β, όσο χρήμα-κόπο-χρόνο και αν έχετε διαθέσει για να το μάθετε,  ΔΕΝ θα βγει αν δεν το ξέρει και εκείνη. Πάρτε το απόφαση. 

Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος που να υποχρεώνει την ντάμα να αντιδράσει με τον Β τρόπο όταν εσείς κάνετε το Α "μαρκάρισμα". Αν δεν γνωρίζει πως να ανταποκριθεί στην πρόταση των 100 γραμμαρίων, δεν θα κάνει την κίνηση με το σπρώξιμο των 30 κιλών. Όσο δυνατά και να φωνάζεις σε έναν που δεν ξέρει την γλώσσα, δεν θα σε καταλάβει. -Άσε που δεν τα λές και σωστά..

Αλλά είπαμε..δεν μιλάμε για τεχνική εδώ..Η τεχνική είναι ..μακριά ακόμα για να την προσεγγίσουμε κριτικά-

Σταματήστε λοιπόν να ζουλάτε, τραβάτε, πιέζετε, σέρνετε την παρτενέρ λες και είναι το χορευτικό σας αξεσουάρ. Αντίθετα,... είναι ο λόγος που χορεύετε. Σταματήστε να βάζετε δύναμη 30 κιλών όταν δεν καταλαβαίνει την αρχική σας προτροπή των 100 γραμμαρίων. 

 Γίνετε πιο απαλοί. 50 γραμμάρια. 

 Γίνετε ποιο αδιόρατοι. 10..

 Και πιο απαλοί ακόμα. 5 γραμμάρια. 

 Βρείτε το όριο. 

Δείτε πόσο ευαίσθητες στις μικρές αλλαγές βάρους μπορούν να γίνουν. 

Βοηθήστε τις να γίνουν πιο ενεργητικές. 

Βοηθήστε τις να μάθουν να δουλεύουν. 

Να εστιάζουν. 

Να είναι ενεργές. 

Να γίνουν αυτόνομες. 

Να μην νοιώθουν καροτσάκια. . 

Δεν πειράζει αν δεν την κάνει την κίνηση..αφήστε το να περάσει. 

 Προσαρμοστείτε. 

Κάντε το πιο εύκολο. Βρείτε τις κινήσεις που μπορεί να κάνει η ντάμα ..

>>Ορίστε..αυτή είναι η μέγιστη δεξιότητα ενός καβαλιέρου. Αυτό είναι το μυστικό που θα σας κάνει καλούς..καλύτερους..Να εντοπίσετε και να χορέψετε με όσα έχει η ντάμα στο δικό της σύστημα και όχι εσείς στο δικό σας. 

 Μην τους μιλάτε εκτός και αν πρόκειται να τους πείτε “δεν πειράζει” ή έναν καλό λόγο. Μην τις κάνετε να νοιώθουν δυσάρεστα. Μην τους κάνετε μάθημα. Αν δεν έχετε κάτι καλό να πείτε , σχολιάστε το φόρεμα ή τα παπούτσια. 

Πείτε ένα αστείο.

 Παραμείνετε ιπποτικοί , χαμογελαστοί και ευγενείς ακόμα και όταν εκείνες από αμηχανία ή άγχος δεν είναι.

 Αφεθείτε στην ιερότητα της φευγαλέας στιγμής της milonga.....και μη γίνεστε

ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΚΑΡΙΑΤΖΟΥΛΕΣ. 

 Αμάν πχια